وضعیت روی و ارتباط آن با تراکم استخوانی در بیماران 20-10 ساله تالاسمی ماژور

زمینه و هدف: مطالعات اخیر نشاندهنده نقش عناصر کمیاب در متابولیسم استخوان می‌باشد. این مطالعه وضعیت روی سرم و ارتباط آن را با اختلالات تراکم استخوان (BMD) در بیماران تالاسمی بررسی می‌نماید. روش بررسی: در 131 بیمار مبتلا به β تالاسمی که وابسته به تزریق خون بودند و تمام این بیماران در محدوده سنی 20-10 سال قرار داشتند، سطح سرمی روی با روش (F-AAS) Flame -Atomic Absorption SPectrophotometry اندازه‌گیری شد. BMD در مهره‌های کمری (L1-L4) و گردن استخوان ران توسط روش DEXA اندازه‌گیری شد. میزان دریافت روی از راه تغذیه، همراه با میزان مصرف کلسیم روزانه توسط پرسشنامه‌های بسامد غذایی ارزیابی شدند و تاریخچه درمان بیماری و داده‌های دموگرافیک نیز بدست آمد. یافته‌ها: کمبود میزان روی سرم در 8/84 % از بیماران دیده شد که از بین این افراد، در 7/44% آنها میزان روی سرم به طور چشمگیری کاهش یافته بود. همچنین 7/68% از افراد در ناحیه کمری (L1-L4) و 6/17% از افراد در ناحیه گردن ران BMD زیر SD2- داشتند. در دخترانی که سطح سرمی روی به شدت کاهش یافته بود در مقایسه با سایر دختران Z Score ناحیه کمری (L1-L4) پائین‌تر بود (26/3- در مقایسه با 54/2-). در دختران با BMD Z Score زیر 2- در ناحیه گردن فمور سطح سرمی روی به طور چشمگیری نسبت به سایر دختران از g/dl 4/16 پائین‌تر بود. نتیجه‌‌گیری: میزان پائین روی سرم همراه با سطح بسیار پایین دریافت روزانه آن، این مساله را حائز اهمیت می‌کند که وضع تغذیه بیماران تالاسمیک باید بیشتر مورد توجه قرار گیرد. وصول مقاله: 14/4/85 اصلاح نهایی: 20/6/85 پذیرش مقا له: 25/6/85